De Azoren
Blijf op de hoogte en volg Charley
26 Maart 2013 | Portugal, Horta
We zijn de op de Azoren!
Toen we voor de eerste keer vertrokken van Bermuda, waren de golven nogal hoog, namelijk 6 meter, dus was de zeeziekte weer aanwezig. Nu is gelijk ook onze nieuwe economie leraar die toen aan boord is gekomen ingewijd.
Helaas mocht ik eventjes geen wacht meer lopen, zodat ik wat verder kon werken voor school. De wacht zelf was wel iets anders, want je moest je zekeren als je naar buiten ging. Op de tweede dag was ons roer kapot, dus gingen we overstag en zijn we terug gevaren naar Bermuda, waar we een dag hebben gelegen en waar ons roer is gerepareerd. Toen we voor de tweede keer vertrokken, was de zee een stuk rustiger. Alleen wanneer we ongeveer op de helft waren, werden de golven weer hoger, tot ongeveer 10 meter en zaten we dus in een storm. Ook als je toen naar buiten wilde, moest je je zekeren en was het slim om een zeilpak aan te doen want je werd kletsnat van de golven. Het was wel een heel mooi uitzicht, door de hoge golven lijkt ons bootje maar heel klein. Er was toen geen zeeziekte, maar school ging niet door. Alleen de die hards hebben wat gedaan, waar ik 's ochtends ook bij zat, maar natuurlijk met af en toe pauzes om van de golven te genieten.
Op dit traject kon je ook solliciteren voor assistent-scheepsarts, wat inhield dat je elke dag les kreeg van de scheepsdokter en dat je op de scheepsovername dokter was. Ik was aangenomen, samen met Lisa en Chris.
De storm heeft wel wat slachtoffers gemaakt, namelijk 2 hersenschuddingen, een gebroken teen, een gescheurde enkelband en een paar gekneusde ribben. Als dokter mochten wij helpen met intapen en dergelijke. Ook moesten wij de mensen met een hersenschudding elk uur wakker maken.
De meeste slachtoffers zijn gevallen tijdens 'de golf'. We waren gewoon aan het varen toen er ineens een hele, hele grote golf aankwam die ons schip helemaal liet schudden. De golf nam zoveel water mee dat het door onze ventilatieroosters ging en dat het contact maakte met de zekeringen, waardoor er rook was en het brrandalarm af ging. Niemand wist wat er aan de hand was en iedereen was ook heel erg geschrokken, maar gelukkig was onze engineer in de buurt die zei dat we moesten musteren in de pantry. Ze legde uit wat er gebeurd was. uiteindelijk hebben we 2 dagen op noodverlichting gedraaid en alleen in de afthold was stroom, waar ik slaap.
Wat leuk was, wij hadden een wedstrijd gemaakt met de Regina Maris, de Thor-Hayerdahl, een schip van de Duitse School at Sea en the Eye of the Wind, ook een schip met een Duitse kapitein die we op Bermuda hebben ontmoet. Wij hebben gewonnen!! Ook al hadden we een achterstand van 60 uur, wegens ons kapotte roer.
De laatste 2 dagen hadden we weer scheepsovername, en ik was dus dokter en was ik samen met Lisa en Chris aansprakelijk voor alle kwaaltjes. Ook kregen wij ieder apart een 'slachtoffer' en dat was iemand die moest doen alsof ie iets had wat wij konden verhelpen, wat we dus van onze scheepsarts hadden geleerd. Ik moest bij onze engineer, de heimlich greep doen. Als je op de site van onze scheepsarts kijkt, zijn er waarschijnlijk wel foto's. De planning was in eerste instantie dat we naar Horta zouden gaan net zoals de Regina, maar het kantoor zei ineens dat we naar een ander eiland zouden gaan maar dat leek lang niet zo leuk te zijn als Horta en de reden was dat wij eigenlijk niet de Regina mochten zien. Wij vonden dat zo stom dat we muiterij hebben gepleegd en dat we de koers hebben veranderd en toen zijn we toch naar Horta gevaren. De crew en de leraren schrokken wel, maar eigenlijk wilden zij ook graag naar Horta dus hebben ze het zo gelaten. Nu liggen we daar in de haven, met de Eye of the Wind naast ons, eigenlijk aan ons dus moeten zij via ons naar de kant. Achter ons ligt de Thor met daarnaast de Regina, en waarschijnlijk komt er ook weer een barbecue. We hebben hier school, en vanmiddag hadden we eventjes vrije tijd. Ook gaan we hier onze solo doen, dat houdt in dat we ergens 24 uur in ons eentje zijn maar meer dan dat weten we nog niet, en dat horen we pas de avond van te voren, spannend. Zondag vertrekken we hier weer, en we hopen dat het weer goed is zodat er nog aan school gewerkt kan worden. Ik moet de eerste dagen alleen aan school werken, maar daarna mag ik weer wacht lopen. We wisselen niet meer van bedden, maar de wachten worden wel gewisseld, wat wel fijn is want de rode wacht is niet heel prettig. We weten ze nog niet maar de kapitein is druk bezig met ze maken. Dan vertrekken we helaas naar Nederland! We gaan eerst nog naar een haven in Europa, maar we weten nog niet welke en iedereen is benieuwd wat het wordt. Dat wordt dan het einde! Het begint hier ook langzaam in te zinken, en sommigen vinden het jammer en sommigen zijn er wel blij mee. We proberen nu ook extra van de kleine dingetjes te genieten en van de dingetjes die we straks moeten missen, zoals het wakker worden met de hele groep wat 's ochtends altijd heel fijn is. (Soms ook niet).
De haven is trouwens heel mooi, overal zijn er schilderijen van de schepen die de oversteek hebben gemaakt, en wij gaan ook een mooie maken. Ook hebben ze hier douches, maar die zijn maar tot 16.30 uur open dus daar hebben we nooit tijd voor maar gelukkig kunnen we hier water tanken dus kunnen we ook gewoon aan boord douchen. Dat was het wel zo'n beetje,
Fair winds and following seas!
Toen we voor de eerste keer vertrokken van Bermuda, waren de golven nogal hoog, namelijk 6 meter, dus was de zeeziekte weer aanwezig. Nu is gelijk ook onze nieuwe economie leraar die toen aan boord is gekomen ingewijd.
Helaas mocht ik eventjes geen wacht meer lopen, zodat ik wat verder kon werken voor school. De wacht zelf was wel iets anders, want je moest je zekeren als je naar buiten ging. Op de tweede dag was ons roer kapot, dus gingen we overstag en zijn we terug gevaren naar Bermuda, waar we een dag hebben gelegen en waar ons roer is gerepareerd. Toen we voor de tweede keer vertrokken, was de zee een stuk rustiger. Alleen wanneer we ongeveer op de helft waren, werden de golven weer hoger, tot ongeveer 10 meter en zaten we dus in een storm. Ook als je toen naar buiten wilde, moest je je zekeren en was het slim om een zeilpak aan te doen want je werd kletsnat van de golven. Het was wel een heel mooi uitzicht, door de hoge golven lijkt ons bootje maar heel klein. Er was toen geen zeeziekte, maar school ging niet door. Alleen de die hards hebben wat gedaan, waar ik 's ochtends ook bij zat, maar natuurlijk met af en toe pauzes om van de golven te genieten.
Op dit traject kon je ook solliciteren voor assistent-scheepsarts, wat inhield dat je elke dag les kreeg van de scheepsdokter en dat je op de scheepsovername dokter was. Ik was aangenomen, samen met Lisa en Chris.
De storm heeft wel wat slachtoffers gemaakt, namelijk 2 hersenschuddingen, een gebroken teen, een gescheurde enkelband en een paar gekneusde ribben. Als dokter mochten wij helpen met intapen en dergelijke. Ook moesten wij de mensen met een hersenschudding elk uur wakker maken.
De meeste slachtoffers zijn gevallen tijdens 'de golf'. We waren gewoon aan het varen toen er ineens een hele, hele grote golf aankwam die ons schip helemaal liet schudden. De golf nam zoveel water mee dat het door onze ventilatieroosters ging en dat het contact maakte met de zekeringen, waardoor er rook was en het brrandalarm af ging. Niemand wist wat er aan de hand was en iedereen was ook heel erg geschrokken, maar gelukkig was onze engineer in de buurt die zei dat we moesten musteren in de pantry. Ze legde uit wat er gebeurd was. uiteindelijk hebben we 2 dagen op noodverlichting gedraaid en alleen in de afthold was stroom, waar ik slaap.
Wat leuk was, wij hadden een wedstrijd gemaakt met de Regina Maris, de Thor-Hayerdahl, een schip van de Duitse School at Sea en the Eye of the Wind, ook een schip met een Duitse kapitein die we op Bermuda hebben ontmoet. Wij hebben gewonnen!! Ook al hadden we een achterstand van 60 uur, wegens ons kapotte roer.
De laatste 2 dagen hadden we weer scheepsovername, en ik was dus dokter en was ik samen met Lisa en Chris aansprakelijk voor alle kwaaltjes. Ook kregen wij ieder apart een 'slachtoffer' en dat was iemand die moest doen alsof ie iets had wat wij konden verhelpen, wat we dus van onze scheepsarts hadden geleerd. Ik moest bij onze engineer, de heimlich greep doen. Als je op de site van onze scheepsarts kijkt, zijn er waarschijnlijk wel foto's. De planning was in eerste instantie dat we naar Horta zouden gaan net zoals de Regina, maar het kantoor zei ineens dat we naar een ander eiland zouden gaan maar dat leek lang niet zo leuk te zijn als Horta en de reden was dat wij eigenlijk niet de Regina mochten zien. Wij vonden dat zo stom dat we muiterij hebben gepleegd en dat we de koers hebben veranderd en toen zijn we toch naar Horta gevaren. De crew en de leraren schrokken wel, maar eigenlijk wilden zij ook graag naar Horta dus hebben ze het zo gelaten. Nu liggen we daar in de haven, met de Eye of the Wind naast ons, eigenlijk aan ons dus moeten zij via ons naar de kant. Achter ons ligt de Thor met daarnaast de Regina, en waarschijnlijk komt er ook weer een barbecue. We hebben hier school, en vanmiddag hadden we eventjes vrije tijd. Ook gaan we hier onze solo doen, dat houdt in dat we ergens 24 uur in ons eentje zijn maar meer dan dat weten we nog niet, en dat horen we pas de avond van te voren, spannend. Zondag vertrekken we hier weer, en we hopen dat het weer goed is zodat er nog aan school gewerkt kan worden. Ik moet de eerste dagen alleen aan school werken, maar daarna mag ik weer wacht lopen. We wisselen niet meer van bedden, maar de wachten worden wel gewisseld, wat wel fijn is want de rode wacht is niet heel prettig. We weten ze nog niet maar de kapitein is druk bezig met ze maken. Dan vertrekken we helaas naar Nederland! We gaan eerst nog naar een haven in Europa, maar we weten nog niet welke en iedereen is benieuwd wat het wordt. Dat wordt dan het einde! Het begint hier ook langzaam in te zinken, en sommigen vinden het jammer en sommigen zijn er wel blij mee. We proberen nu ook extra van de kleine dingetjes te genieten en van de dingetjes die we straks moeten missen, zoals het wakker worden met de hele groep wat 's ochtends altijd heel fijn is. (Soms ook niet).
De haven is trouwens heel mooi, overal zijn er schilderijen van de schepen die de oversteek hebben gemaakt, en wij gaan ook een mooie maken. Ook hebben ze hier douches, maar die zijn maar tot 16.30 uur open dus daar hebben we nooit tijd voor maar gelukkig kunnen we hier water tanken dus kunnen we ook gewoon aan boord douchen. Dat was het wel zo'n beetje,
Fair winds and following seas!
-
26 Maart 2013 - 23:54
Papa:
Meisje, wat een mooi verslag.
Wat fijn dat je heelhuids door deze bangmakende golven bent gekomen. Als scheeparts sta je voor hetere vuren en dat lukt je ook nog. Ben blij als we je straks weer veilig in onze armen kunnen sluiten. Groet uit Boedapest, papa. -
27 Maart 2013 - 10:22
Paula Van Berne :
-
27 Maart 2013 - 11:54
Paquita:
Ha Char!
Wat een leuk verhaal weer om te lezen! Altijd toch wel leuk, om naast je andere verhalen, ook je blog te lezen. Maak er nog een paar mooie laatste weken van!
Tot 21 april!
Kus, Paquita -
27 Maart 2013 - 12:53
Micky:
Wat een goed verhaal weer lieverd! En leuke foto's ook ;)) Wel spannend allemaal hoor, je zult inderdaad wel heel erg geschrokken zijn, maar je hield je goed en rustig.
Nog eventjes en dan zien we elkaar weer, dus geniet van je laatste weken. Wij verheugen ons in ieder geval erg op je terugkomst!! Succes met je solo!
Dikke kus van mams -
27 Maart 2013 - 16:37
Paula. Van Berne :
-
27 Maart 2013 - 16:41
Paula Van Berne Bloemendaal:
-
29 Maart 2013 - 17:06
Oma Paula:
Lieve Charley, wat een avonturen. Ik heb je verslag samen met Morris en Jan gelezen. Morris en Jan zijnwelnjaloers. Heeeeel veel kusjes van Oma -
31 Maart 2013 - 12:41
Eline:
Hee charly,
Vet spannend verhaal! Zo'n solo lijkt me echt ook super spannend!
Heeeel veel succes.
Kus Eline
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
