San Blas/Panama

Hooi!
Hier een blogje over San Blas en Panama: op San Blas hebben we eigenlijk niet echt iets bijzonders gedaan, we hebben er tropenrooster gehad en we hebben een paar eilandjes bekeken. Het zijn echte bounty-eilanden: witte zandstranden en heel veel palmbomen. Ook hebben we daar "Over de streep" gedaan, wat heel emotioneel was. Daarna zijn we doorgevaren naar Panama, waar onze vakantie begon. De dag daarvoor hadden we nog een feestje, want het grootste gedeelte van de crew ging weg. Nadat we uitgebreid afscheid hadden genomen, begon het.
We gingen eerst met 4x4's naar een bushalte, waar we Vincent troffen, een Nederlander die al 8 jaar in Panama woont en reisgids is. Samen met hem gingen we per bus verder, wat nogal anders is dan in Nederland, want die bussen worden echt volgepropt. Ongeveer 2 uur later stapten we weer uit. Vanaf daar staken we in kleine bootjes de rivier over, naar de Indianen.
Bij de Indianen hebben we ons in groepjes van 4 verdeeld, die ieder naar een ander huisje van Indianen gingen. Het waren niet echt huisjes, het was een houten vloer op palen met een rieten dak en geen muren. De wc was een gat in de grond en wij hadden zelfs een douche: een kraantje dat ongeveer tot je middel komt met een beschutting er omheen. Het communiceren was een beetje moeilijk want zij spreken alleen maar Spaans, en wij kunnen bijna geen Spaans.
Het eten is lekker, maar niet echt gevarieerd: gebakken vis met gebakken banaan of rijst of spaghetti. Soms hadden ze ook Yuka, maar dat is zo vies dat je er bijna van moet kotsen. Ook moesten we van Vincent water koken, want de Indianen konden het water ongekookt drinken, maar wij niet.
Er waren 3 expedities, naar de grotten, begroeiing kappen met machetes op het platteland of een bergwandeling. Per dag kon je er eentje kiezen. We bleven er 6 dagen. Het was de bedoeling dat je je gastgezin hielp met koken e.d. Maar ons gezin liet ons niks doen. Verder moet je je elke avond insmeren met deet tegen de muggen, je malariapil slikken en je moet al je wondjes ontsmetten. We hadden alleen pure alcohol om te ontsmetten en als je vaak valt is dat echt niet leuk want dat prikt heel erg. Ook moet je je warm aankleden, want 's nachts is het echt heel koud, ook al is het overdag bloedheet.
De een na laatste dag hebben we ook tegen ze gevoetbald, met een jongens- en een meisjesteam. De Indianen wonnen bij allebei, maar dat was ook niet zo gek want ze speelden heel erg gemeen en een meisje sloeg mij de hele tijd als ik de bal had.
De laatste avond hadden ze een afscheidsfeestje georganiseerd. Heel veel mensen waren ziek, of omdat ze ongekookt water hadden gedronken of omdat ze leguaan hadden gegeten. want daar kreeg iedereen voedselvergiftiging door. Ik ben niet ziek geworden. Ook kon je er krokodil eten, wat erg lekker was.

Na de Indianen gingen we door naar een hostel in Gamboa, waar we een beetje konden uitrusten. De eerste dag hadden we 's middags een wandeling door de jungle. De 2e dag zijn we door het oude deel van Panama stad gereden en zijn we naar de sluizen van het Panama kanaal geweest, wat erg leuk was en waar een leuk museum bij zat. Daar kwam ook de Nederlandse Ambassade langs die ons allerlei dingen ging vertellen. De dag daarna begon onze eigen reis. We waren van te voren in groepjes ingedeeld, en we hadden 6 dagen om van Gamboa naar Atalaya te gaan. We moesten een thema voor onze reis bedenken, en wij hebben natuur gekozen. We krijgen $ 40 per dag per persoon, voor vervoer, eten en slapen.
Wij zijn de eerste 2 dagen naar Santa Clara gegaan, waar we naar de zee zijn gegaan en naar een dierentuin die in de buurt zat, in El Valle. Daarna zijn we 2 dagen naar Santa Fe gegaan, waar we river tubing en paardrijden hebben gedaan.
Ik zit nu in het hotel in Santa Fe. Vanmiddag vertrekken we naar Santiago, waar we onze laatste nacht hebben en morgenmiddag moeten we bij het hostel in Atalaya zijn. Wat we daar gaan doen is nog niet helemaal bekend, maar we blijven daar 1 of 2 dagen en dan gaan we nog 2 dagen naar iets anders en dan gaan we terug naar het schip in Bocas del Toro.

Dan gaan we richting Cuba! Ik hoop snel weer een blog te schrijven.